عرق گشنیز عصاره طلایی

عرق گشنیز خلاصه خواص گشنیز (Coriander) (نام علمی Coriangrum Sativum): نیرو دهنده • ضد کرم و باکتری در بیماری های روده ای • بادشکن • ضد صرع • ضد تشنج • رفع کننده جوش دهان • مسکن دندان درد • عطر غذا و شیرینی عرق گشنیز عصاره طلایی رحمانی گشنیز و تخم گشنیز از نظر طب سنتی ایران سرد و خشک است. عرق گشنیز برای تقویت بدن بسیار مفید است. معده را تقویت می کند. عرق گشنیز به هضم غذا کمک میکند. عرق گشنیز خواب آور است. تقویت کننده قلب است. خاصیت ضد باکتری دارد و بیماری های عفونی روده را برطرف می کند. ادرار آور است. عرق گشنیز شیر را در مادران شیرده زیاد می کند. کرم های معده و روده را از بین می برد. برای برطرف کردن تب تیفوئید مفید است. تب های نوبه ای را از بین می برد. نرم کننده سینه زکام را برطرف می کند. قاعده آور است. تسکین درد دندان گشنیز گیاه بومی جنوب اروپا و مناطق مدیترانه است. در بیشتر نقاط ایران نیز می روید. از زمان های قدیم وجود داشته و حتی مورد مصرف مصری ها بوده است. بقراط این گیاه را می شناخته و برای درمان بیماری های مختلف از آن استفاده می کرده است. در قرون وسطی ضعف جنسی را با گشنیز درمان می کردند. گشنیز گیاهی است علفی و یکساله به رنگ سبز که ارتفاع آن تا ۸۰ سانتیمتر نیز می رسد. برگ های آن به دو شکل ظاهر می شود آن هایی که در قاعده ساقه وجود دارد به شکل دندانه دار و دیگری در طول ساقه که باریک و نخی شکل می باشند. قسمت مورد استفاده گیاه، ساقه و برگ و میوه آن است. میوه گشنیز گرد و به رنگ زرد می باشد. بوی تازه آن مطبوغ نبوده و تقریبا بد بو است ولی بر اثر خشک شدن این بو از بین رفته و خوشبو می شود. حتی نام لاتین گشنیز از لغت یونانی Korio مشتق شده که به معنی بد بو است.